De geschiedenis van de laurierkers als haagplant gaat niet zo ver terug als die van sommige andere haagplanten, maar deze prachtige plant wordt toch al enkele eeuwen gebruikt om mooie, wintergroene hagen mee te vormen. Dat is ook niet heel verwonderlijk, want door zijn sierlijke, glanzende blad dat ook nog eens het hele jaar lang zijn groene kleur behoudt is de laurierkers een uitstekende keuze voor iedereen die meer formele haagplanten ietwat aan de saaie kant vindt. In vergelijking met de meeste wintergroene haagplanten heeft een laurierhaag namelijk een wat frissere, speelsere uitstraling. Vanaf het moment dat de welvaart toenam en daarmee het formaat van de tuinen, leerden plantenliefhebbers en tuineigenaren deze eigenschap van de Prunus laurocerasus steeds meer waarderen.
Laurierkers: exotisch en glansrijk
De oorsprong van de laurierkers ligt in het gebied rond de Zwarte Zee, maar ook in Iran komt de plant van nature voor. Toen de laurierkers tegen het einde van de Middeleeuwen voor het eerst als haagplant in onze streken werd ingevoerd, werd hij dus als een echte exotische haagplant gezien. De enige wintergroene plantensoorten die voor de komst van de laurierkers als haagplanten werden gebruikt, waren namelijk allemaal inheemse soorten. Omdat laurierhagen in de winter aanmerkelijk meer glans hebben dan bijvoorbeeld taxushagen, waren mensen al snel onder de indruk van deze plant, waardoor het een van de meest geliefde haagplanten in ons deel van de wereld werd. Het werkt natuurlijk in het voordeel van de laurierkers dat hij de weersomstandigheden in West-Europa heel goed aankan.
Cultivars laurierkers
Sinds het moment dat de laurierkers als haagplant naar Nederland en de rest van West-Europa werd gehaald is hij zo gewend geraakt aan deze omgeving, dat de plant hier tegenwoordig ook in het wild voorkomt. In sommige streken voelt hij zich zelfs zo op zijn gemak dat hij andere planten overwoekert. Ook op kwekerijen heeft de laurierkers een prominente plek opgeëist. Om tegemoet te komen aan bepaalde specifieke wensen van tuineigenaren zijn er inmiddels verschillende populaire cultivars ontwikkeld. De bekendste daarvan is de laurier ‘Rotundifolia’, maar er zijn ook laurierhagen met hele specifieke eigenschappen. Zo kunnen de kleinere laurier ‘Etna’ en laurier ‘Zabeliana’ heel goed tegen de kou en is de laurier ‘Novita’ ongevoelig voor de meeste plantenziektes.
Laurierkers in de natuur
De kleinere varianten, zoals de laurier ‘Otto Luyken’, zijn er voor mensen die een laurierhaag voor de kleine tuin zoeken. De laurierkers heeft over het algemeen namelijk de ruimte nodig. Daar komt nog bij dat de meeste laurierhagen heel hoog kunnen worden. In het wild worden ze al gauw een meter of tien hoog. Wanneer hij in de haag gebruikt wordt, kan een laurierkers met een à twee snoeibeurten per jaar gelukkig makkelijk onder controle gehouden worden.